Alexander Mullenders was jarenlang een graag geziene en zeer succesvolle ondernemer. Iemand die regelmatig gevraagd werd als dagvoorzitter of bedrijven hielp de interne processen weer vlot te trekken. Er was voor hem dan ook qua inkomen jarenlang geen vuiltje aan de lucht. De bomen groeiden bijna tot in de hemel.
Rand van de afgrond
Maar aan dat alles kwam een abrupt einde toen hij tijdens de financiële crisis in 2011/2012 na één verkeerde beslissing zijn bedrijf tot over de rand van de afgrond bracht. Alexander heeft in de periode die daarop volgde alles op alles gezet om het bedrijf weer vlot te trekken en zelf getracht verder alles te regelen met zijn schuldeisers.
Ondanks het harde werken moest hij noodgedwongen, de schaamte voorbij, zich melden bij het loket van de gemeente Den Haag en was hij door jarenlange stress en het iedere dag leven in onzekerheid ook een depressie en burn-out rijker.
Ambtelijke molens
Eenmaal verzeild in de ambtelijke molens kwam Alexander geen stap verder. Hij werd, ten onrechte, weggestuurd bij het loket voor particulieren en kon hij door het loket voor ondernemers niet geholpen worden. Alexander Mullenders is echter niet de persoon die zich eenvoudig laat wegsturen. Hij beet zich vast in zijn eigen traject en maakte zich in korte tijd veel van de bestaande regelgeving eigen. Vanaf dat moment bestookte hij de diverse relevante afdelingen met kritische vragen.
Gerechtelijk dwangakkoord
Na bijna twee jaar getouwtrek werd Alexander, na het uitspreken van een gerechtelijk dwangakkoord, eindelijk toegelaten tot een zogenaamd MSNP-traject waar een saneringskrediet eigenlijk beter had gepast bij zijn eigen situatie.
Ervaringsdeskundigen
Als zeer succesvol en bekend ondernemer had Alexander inmiddels al een vrij groot netwerk opgebouwd in de landelijke en lokale politiek. Van daaruit is hij verder ook gaan bouwen aan een netwerk van organisaties in de keten van schuldhulpverlening en schuldhulpverleners.
Gedurende die periode verbaasde hij zich meer en meer over het feit dat er niet of nauwelijks gebruik werd gemaakt van de kennis en ervaring van ervaringsdeskundigen bij het bepalen van het beleid. Goedbedoelde pilots voor het verbeteren van het beleid op het gebied van schuldhulpverlening en armoedebestrijding maakten ook geen gebruik van ervaringsdeskundigen en stierven een onnodige dood.
Stichting Scipova
De geboorte van Stichting Scipova was een feit nadat een beleidsmedewerker een keer bij Alexander aangaf dat haar gemeente zich meer zou focussen op de eisen van de nieuwe WGS in plaats van het meer en beter mensen helpen die in de schuldhulpverlening terecht waren gekomen.
Na het aannemen van een motie in de Tweede Kamer werd Stichting Scipova verder geprofessionaliseerd met een klein startbudget vanuit Fonds1818. Vanaf dat moment werd ook de inzet van ervaringsdeskundigen op grotere schaal het ultieme doel.
